tepe

Noun

Yüksek ve genellikle yuvarlak olan arazi noktası. Noun
Çocuklar tepeye çıktı ve manzarayı izledi.
Bir şeyin en yüksek noktası. Noun
Dağın tepesine ulaşmak zor oldu.

synonyms: kale, yukarı, zirve

çeviriler

🇪🇸 İspanyolca → cumbre contextLiterary

🇱🇻 Letonca → kalns contextEverydayUse

🇸🇮 Slovence → hrib contextEverydayUse